Graag had Kelvin Snoeks zijn debuutseizoen in de ADAC GT Masters willen afsluiten met een mooi resultaat. Met de achtste startpositie in de eerste race op Hockenheim had hij daar zeker de basis voor gelegd, maar in de stromende regen aquaplaneerde zijn Lamborghini Huracán GT3 helaas al vroeg in de wedstrijd van de baan. Op zondag reden Snoeks en zijn Duitse teamgenoot Elia Erhart een sterke race vanaf de laatste startpositie naar de 18e plaats, maar de Hoofddorper kijkt toch met een zuur gevoel terug op het slotweekend. Voor 2017 hoopt hij op revanche in hetzelfde competitieve kampioenschap.
Na het Masters-weekend op Zandvoort had Snoeks niet meer gereden, dus hij gebruikte de vrije trainingen van vrijdag om weer in zijn ritme te komen. “Zes weken is best lang, dus ik ben begonnen op banden van het vorige weekend, waar meer dan 150 kilometer op zat. Ik had de test van twee weken geleden op Hockenheim niet gedaan, dus ik wilde eerst de baan aanvoelen. Daarna stapte ik over op nieuwere banden, maar ik merkte dat ik toch een achterstand had. Want toen mijn teamgenoot het stuur overnam, ging hij meteen een halve seconde sneller. Die had wel getest en had het gewoon beter voor elkaar.”
Voor de tweede vrije training voerde Snoeks’ team HB Racing wat kleine veranderingen door aan de Huracán GT. “Ik dook aan het begin van de sessie meteen al zes tienden onder mijn tijd uit de eerste training, dus ik was gelijk sneller dan mijn teamgenoot. Hockenheim is een baan met best een grof oppervlak, de degradatie van de banden is vrij groot. Dus toen we nieuwe banden onder de Lamborghini deden, was ik meteen een klap sneller. In mijn tweede rondje al 1,3 seconden. Maar toen kwam mijn derde rondje – waarin opeens de remmen ermee stopten… Best heftig: ik reed bijna de muur in! Ik gooide m’n stuur vol om en zo zorgde ik ervoor dat ik de muur alleen maar schampte.”
Dat was erg jammer, want Snoeks boekte sterke progressie, en nu moest hij de auto na 15 minuten al parkeren. “Ik voelde in de eerste vrije training al dat de remmen net niet helemaal pakten. Met dit in de tweede sessie dus als gevolg…” Nader onderzoek wees uit dat er een pennetje in het remsysteem was afgebroken.
Zaterdag was een nieuwe dag met nieuwe kansen. Echt nieuwe kansen, want het regende. Snoeks zou de eerste kwalificatie voor zijn rekening nemen, dus hij kon meteen aan de bak. “Het waren totaal andere omstandigheden dan op vrijdag”, vertelt Snoeks, “maar de auto voelde gelijk goed aan. Ik zat ook in een goed ritme, een groot deel van de sessie stond ik in de top-vijf. P4, P3, even zelfs P2. Op de opdrogende baan schoten er helemaal aan het eind nog een paar onderdoor, dus ik eindigde als achtste. Maar we waren wel de snelste Lamborghini!”
Die startpositie gaf Snoeks een goed gevoel voor de eerste race, maar dat gevoel verdween kort voor de start. “Zó veel regen! Je zag echt helemaal niets! Ik had op zichzelf een goede start en won een plekje. Maar toen kwamen we met z’n allen op de haarspeldbocht afdenderen. Je zag geen hand voor ogen, ik moest rijden op de remlichten van mijn voorgangers. Ik had een Corvette in mijn spiegels, die me aan het opduwen was. Ik ging naar rechts om mijn positie te verdedigen en remde precies op een plas. Ik schoot vol rechtdoor. Ik probeerde nog tussen twee auto’s door te sturen, zodat ik tenminste niemand zou raken. Maar toen stuurde de auto op de vijfde plaats toch in en die raakte me op de achterkant.”
Snoeks’ race zat erop – en dat terwijl hij zo ver voorin was gestart. “Zo zuur. Je zit er zo goed bij en dan gebeurt dit. Echt doodziek was ik ervan. Ik had zo graag een sterke afsluiter van het seizoen gewild.”
Voor de tweede race kwalificeerde Snoeks’ teamgenoot Elia Erhart zich als 22e, maar de Lamborghini van HB Racing moest als laatste starten. “Ik werd als veroorzaker aangewezen voor het ongeluk in de eerste race”, vertelt Snoeks, “dus we kregen een grid penalty van vijf plaatsen. We reden desondanks een prima race. Elia bracht de auto als 22e naar binnen, ik reed hem na de rijderswissel naar de 18e plaats. Gewoon goed, strakke rondetijden. De Lamborghini mist gewoon topsnelheid op een circuit als Hockenheim om in groepjes auto’s een vuist te maken, dat is eigenlijk het enige.”
Snoeks kijkt terug op een mooi debuutjaar in de ADAC GT Masters, met de punten op de Red-Bull-Ring als hoogtepunt. “Dit kampioenschap is echt van een ander niveau, je hebt in de GT’s niks hogers. Daarin wil ik me graag bewijzen. Voor mij was het allemaal nieuw, maar ik heb heel veel geleerd. Die ervaring wil ik in volgend jaar investeren, maar dan met een sterke teamgenoot, samen met HB Racing. Ik ken de mensen nu, het is een serieus goed team. Als het aan mij ligt, ga ik in 2017 met hen door in de ADAC GT Masters.”
