Er deden 118 rijders mee, slechts 34 gingen naar de finale en karter Kay van Berlo zat erbij. De zestienjarige Veghelaar werd zondag op het circuit van Wackersdorf 22ste tijdens het wereldkampioenschap in de KZ2. Daarmee had hij zichzelf bewezen dat hij bij de absolute wereldtop hoort in de prestigieuze klasse.
“Dat viel zeker niet tegen”, zei Kay opgetogen. “In het Europees kampioenschap heb ik dit jaar twee keer de finale net niet gehaald en nu tijdens het WK lukte het me wel. Dus dat is positief. Zeker ook omdat het niveau op het WK echt een stuk hoger ligt. Dat heb ik vooral tijdens de trainingen en de kwalificatie gemerkt. Ik heb nog nooit gezien dat iedereen zo dicht bij elkaar zat. Het ging om honderdsten van een seconde. Ja, dit was de beste week van mijn seizoen. Ik heb echt stappen gemaakt.”
De kwalificatie ging nog wat minder. Daarin moest de rijder van Keijzer Racing zich tevredenstellen met de 43ste tijd. In de heats ging het vervolgens al een heel stuk beter. Kay werd achtereenvolgens negende, zestiende, zesde, elfde, achttiende en achtste. “Ik heb dus een paar goede heats gehad. We hebben zo’n beetje alle weeromstandigheden gehad. Een droge baan, opdrogende baan, natte baan en een half-natte baan. In de regen had ik het best moeilijk.”
Niettemin waren zijn resultaten goed genoeg om de finale te halen. Hij werd uiteindelijk nummer 34 van de 34 rijders die zich kwalificeerden. “We konden er wel om lachen. Ik was er superblij mee. Het doel was om de finale te halen. Dat was gelukt. Daarna zou ik wel zien wat er te halen viel.”
Dat bleek uiteindelijk de 22ste plaats. Jammer genoeg moest Kay de finale beginnen op gebruikte banden. Dit omdat hij het setje toen het nog nieuw was had gebruikt voor de laatste heat om de finale te kunnen halen. “Maar na tien ronden was het nieuwe voor de rijders die op nieuwe banden waren begonnen er wel af. Vanaf dat moment waren mijn tijden hetzelfde als die van de rijders in de top tien.” Dat verbaasde hem overigens niet. “Mijn rondetijden waren de hele week al goed. Misschien dat ik over de hele week gezien maar een tiende van een seconde tekortkwam.”
Terugblikkend stelde Kay dat hij vooral veel geleerd had. “Dit was het echte racen. Dat heb je in het DKM (Duits kampioenschap, waarin Kay eveneens uitkomt, red.) ook wel, maar hier scheelt één foutje je meteen zoveel plekken. Daar word je wel hard van. Maar het ging me uiteindelijk ook om de ervaring die ik in een race als deze opdoe. Met 26 rondes was het de langste finale die ik ooit heb gereden. Hij duurde een klein halfuur, maar ik had er fysiek geen last van. Ik had best nog een paar rondjes willen rijden. Ik train dan ook heel veel. Ik ga drie keer per week naar de sportschool, doe nog aan het hardlopen en wielrennen en train veel in de kart. Dat betaalde zich hier mooi uit.”
Voor Kay zit het seizoen er nu bijna op. Hem rest alleen nog de laatste race in het DKM-kampioenschap die eind oktober wordt gehouden in het Italiaanse Lonato. Kan hij daar mooi eens testen of zijn ervaring die hij tijdens het WK heeft opgedaan hem helpt nog verder naar voren te eindigen.
Kay van Berlo wordt in zijn raceactiviteiten ondersteund door: Chica Chico, Rob van den Heuvel Auto’s, Home Autotainment en Van Berlo Bedrijfsvloeren.
